NCL 10

Tuesday 22 May 2012


Hello,


Inmiddels zijn we aangekomen in Alaska, om precies te zijn gisteren in Ketchikan en vandaag in de hoofdstad Juneau.Gisteren zouden we aanvankelijk de hele dag vrij zijn maar op het laatste moment werd er de avond daarvooor besloten dat er gerepeteerd moest worden omdat er een nieuwe productiecast aanboord is gekomen.Die repetitie stelde weinig voor ( bleek achteraf) dus konden we helaas niet veel van Ketchikan zien.En omdat er ook nog eens immigration was voor de nieuwe sign on's konden we ook niet gelijk om 9 uur vanboord.Helaas hadden we na de repetitie maar een uur om vanboord te gaan en dat heben we dan toch maar even gedaan.Ketchikan word the first city genoemd, omdat dat de 1e plaats is die je tegen komt zodra je Alaska binnen komt, ik neem aan per schip.
Echt veel stelde het niet echt veel voor, een hoop juwelierzaken,touristenwinkels en veel horeca natuurlijk.
En dan het weer, het was rond de 13 graden en ja het regende, niet heel hard, maar toch.De eerste regenbui die ik meem maakte tijdens dit contract.Wel wennen, als je 2 maaanden alleen maar zon hebt gehad en temperaturen van rond de 28 graden.Zoals ik al zei viel er niet veel te beleven dus na een uurtje te hebben rond gelopen weer terug ggegaan naar het schip.Ik neem aan dat als je iets van Ketchikan wil zien , moet je de natuur in.Wie weet komt dat er ooit nog eens van.

Vandaag aangekomen dus in de hoofdstad Juneau.Hoewel es shuttle bussen waren naar het centrum, was het centrum ook op loopafstand te bereiken , dus dat hebben we maar gedaaan.Het weer was iets aangenamer dan gisteren.Droog en ik zag zowaar mensen ( locals) in korte broek en t shirt, terwijk ik met een trui, sweater en mn jas aan had.In 1 van de vele cafe's die we tegen kwamen,speelde een pianist ,met wie 1 van mijn collega's al eerder had gewerkt bij NCL.De serveerster was zo aardig om de man op te bellen en we zouden hem een uur later ontmoeten.Mn collega had hem al ruim 6 jaar niet meer gezien.nadat we in het fraaie centrum hadden rond gelopen en even wat hadden gedronken gingen we op weg om The Great Baldini ( zo luidde de artiesten naam van de pianist) te ontmoeten.Het bleek een dikke klein mannetje te zijn die iedere dag in het cafe speelt met nog 2 andere musici.Hun optreden begon altijd 's middags dus helaas konden we dat niet meer mee maken.Hij stelde voor om volgende week met hem te gaan ontbijten als we weer terug kwamen.Nadat we ook met Bobby Reynolds( zo heet de beste man in werkelijkheid, ) even wat hadden rond gelopen, bracht hij on met zn eigen auto weer terug nar het schip en liet hij ons ook nog even iets van Ketchikan zien.
Wat opvallend was, was dat alle prullebakken hier zijn afgedekt met een deksel, dit om te voor komen dat de beren de boel leeg roven.want ja er zijn hier beren, hoewel ik ze nog niet heb gezien.Volgende week of de weken er na hoop ik een tour te kunnen doen omdat ik toch wel eens walvissen wil zien, beren, gletschers etc...tenminste, als het weer het toelaat want het regent vaak in Alaska.Deze tijd is zo'n beetje het begin van de lente in Alaska, er ligt vrij veel sneeuw nog op de bergen.Nadat we weer aanboord waren hoorde ik diverse geruchten dat we rond 17:00 uur langs gletscher zouden varen.Dus rond 5 uur, camera gepakt, winter jas aan getrokken en naar het open deck gegaan.Het was inmidels al behoorlijk druk en ja hoe verder we naar het noorden gingen, hoe kouder het werd.Het is wel een prachtig gezicht als je tussen die hoge bergen vaart.De laatste keer at ik zulke hoge bergen zag is lang geleden.Mn ouders zouden het hier prachtig hebben gevonden en ja als je zo tussen die bergen vaart dan snap ik ik ook wel waarom.Het is gewoon erg indrukwekkend.Uit eindelijk kwamen we aan bij de Sawyer Glacier.Hier stond het schip even stil, draaide om en voer weer richting open zee richting de volgende bestemming, Skagway.na Skagway gaan we weer naar Victoria en eindbestemminf Seattle.


Thursday , May 24th 2012

Gisteren aan gekomen in Skagway maar helaas geen tijd om de stad te bezichtigen, wanwege boatdrill en repetitie's met de nieuwe productiecast.De huidige cast gaat ons zaterdag verlaten en 1 van de shows , die overigens al vele jaren wordt opgevoerd, word een gepast, maar daar moest dus voor gerepeteerd worden.Ook werden alle geluidsinstellingen aangepas en at duurde behoorlijk lang.Tot vervelens toe.Het frappante was, toen we na de lunchbreak de hele show gingen doorspelen was alles weer anders.Hopelijk kan ik volgende week de stad bezichtigen, als is die niet heel erg groot.

Even ter info, 23 juni vertrek ik om 13:40 vanuit Seattle en land 24 juni om 8:30 weer op Schiphol.Duur van de reis, ongeveer 10 uur.

Vanochtend hadden we de wekelijkse Jazz Brunch en vanavond een Tina Turner tribute , morgen farewell show en dan naar Seattle.Zaterdag ochtend om 5.30 full crew immigration,en dan zit deze week er ook alweer op.Over 3 weken gaat onze bandmaster en pianist os verlaten, sinds vorige week hebben we al een nieuwe bassist, ik vertek over 4 weken, dus veel veranderingen opkomst.Tja zo gaat dat als je op cruise schepen, ht is af en toe net lopende band werk.Maar des al niet te min heb ik het deze keer weer enorm naar mn zin.
Nu maar hopen dat het mooi weer als ik weer terug kom.

Bye for now

M