Princess 4
Door: Martijn
Blijf op de hoogte en volg Martijn
20 Juli 2016 | Verenigde Staten, Manhattan
Manhattan, New York
Hello,
EINDELIJK weer eens terug in New York en we blijven hier zelfs overnachten. Helaas moet iedereen voor 24.00 uur weer aaanboord zijn, waarom is me nog steeds niet duidelijk.
Rond 6:30 kwamen we aan in Manhattan, Pier 88. Ik had gehoopt dat ik al rond 8:30 vanboord kon, maar dat werd uit eindelijk 10:00.
Opzoek naar een taxi, die waren volop aanwezig en ik hoefde gelukkig niet lang te wachten.Jammer alleen dat de chauffeur mij niet naar de plaats van bestemming wilde brengen , ik moest maar iemand anders vragen.Nr . 2 was daar gelukkig wel toe bereid.Ik wilde namelijk naar de Woodlawn Cemetry in de Bronx, want ik wist dat Miles Davis lag begraven en ik wilde daar altijd al eens een keer naar toe.De rit duurde ongeveer een half uur en de ingang was snel gevonden. Ik had de begraaf plaats een dag eerder gemaild en ik kreeg als antwoord dat er een platte grond beschikbaar was en ik moest maar aangeven dat ik Miles Davis Stone wilde zien.Ik kreeg idd een platte grond en een gids en daar in stond vermeld dat er meer jazzmusici lagen. Ik vroeg de security hoelang het lopen was, hij antwoordde , 20 minuten. Het was gelukkig schitterend weer, dus dacht , prima. Ik was nog geen 5 minuten aan het lopen of er stopte een auto en een man riep: hey man what r u looking for? Het bleek security te zijn. Ik antwoordde dat ik opzoek was naar Miles Davis ' Stone en hij zei,: Get in..I'll bring you. De man bleek een jazzliefhebber te zien, want hij had een paar dagen geleden bassist Ron Carter ontmoet. Na 5 minuten arriveerdde we bij het graf, en de man vertelde dat de Duke Ellington family daar vlak naast lag en hij noemde nog andere namen.Het ging me wat te ver om ze allemaal te bezoeken maar heb een aantal graven bezocht van o.a: Duke Ellington, Coleman Hawkins, Lionel Hampton en Max Roach en zelfs Irvin BerlinBij het graf van Miles Davis ben ik wel even wat langer gebleven, de man overleed 25 jaar geleden, en 2 maanden voor z'n dood zag ik hem nog spelen op het North Sea Jazz Festival.Ik heb hem helaas nooit ontmoet, of een handtekening van em, dus ik vod het wel speciaal moment om bij zijn graf te staan.. Het deed me toch wel iets..Na ongeveer een uur te hebben rond gelopen , vond ik het welletjes en ging op zoek naar de uitgang. De Woodlawn Cemetry is trouwens een gigantisch grote begraaf plaat waar je eigenlijk een auto nodig hebt , al is het te voet wel te doen, alleen benje lang onder weg.Ik besloot om de subway tenemen naar Time Square . Tijdens de rit werden we plotselling verrast door straatmuzikanten die een deuntje kwamen spelen en er bij het eert volgende station er weer ut gingen. 10 minuten later kwam er weer een muzikant, deze keer een gozer die wat op een emmer zat te drummen en er bij harmonica speelde.Echt boeiend was het niet, maar vond het wel stoer dat ie het deed.Time Square was snel gevonden, het was er , zoals gebruikelijk enorm druk. Ik besloot naar Macy' s te gaan om wat te gaan eten, want ik had de hele ochtend nog niks gegeten. Volgende plan was , De Empire State Buiulding, ik wilde dat ook al eens doen, laatste keer toen ik in NYC was, had ik te weinig tijd.rg imponerend om de stad van zo'n grote hoogte te zien.
Momenteel is het hier 17:25 en ik ga vanavond met een paar collega's van de band, naar de Village Vanguard, waar Joe LOvano speel samen met Thom Harrell..ik kijk er erg naar uit.
Hoe dat was schrijf ik morgen .
Bye for now,
M
-
21 Juli 2016 - 21:20
Dicky Bosma:
Wat schrijf je weer een mooi verslag, Martijn, ik lees het met veel genoegen! Veel plezier met je werk en in je vrije tijd,. Groetjes van Dicky
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley